Życie to praca, boleść i walka Katolickie Rekolekcje Adwentowe A.D. 2014. Nauka IX – ostatnia

Życie to praca, boleść i walka

Katolickie Rekolekcje Adwentowe A.D. 2014.

Nauka IX – ostatnia

Przedmiotem prac naszych powinno być sumienne i ścisłe wypełnianie wszystkich obowiązków naszych względem tych, z którymi w jakimkolwiek stosunku żyjemy. Stosunek ten jest trojaki i trojakiego rodzaju obowiązki z niego wypływają: obowiązki względem Boga, względem ludzi i względem nas samych. Stosunek nasz względem Boga jest stosunkiem stworzenia do Stwórcy; względem bliźnich jest stosunkiem brata do brata; a co do nas samych ten stosunek wypływa z tego ścisłego związku, jaki zachodzi między ciałem i duchem.
Wypełniając obowiązki względem Boga, nic nam to nie pomoże, jeśli
zgwałcimy obowiązki względem ludzi i odwrotnie. Od Boga powinniśmy zacząć, a na człowieku z miłości Boga zakończyć, bo dopiero wówczas, kiedy jasno poznamy, jak mamy Boga kochać, nauczymy się także, jak mamy ludzi kochać; bo są ludzie, którzy są przekonani, że pracują, że obowiązki swoje wypełniają, a tymczasem to nieprawda; oni pracują, ale i cel i sposób ich pracy zwichnięty: i źle zrozumiawszy obowiązek, źle go też i dopełniają. I niejedna sądzi się być wzorem dobrej matki, a przewrotnym wychowaniem gubi własne dziecko docześnie i wiecznie. Bo do jasnego pojęcia obowiązków nie użyli prawa Bożego, ale prawa świata.