[PDF] x. Mrowiński – O czci Matki Boskiej w Polsce [Lwów 1886]

Praojcowie nasi wyuczeni przez św. Wojciecha, że wszystkie łaski Boże spływają z nieba na ziemię przez przyczynę Maryi, oddali się w szczególny sposób czci jej, już w zaraniu naszego dziejowego życia. Samo imię Maryi było tak czczone w narodzie naszym, że jeszcze na początku XVII. wieku, jak pisze uczony Justyn Miechowita, (Dist. 226, n. 57), żadnej niewieście nie dawano na chrzcie imienia Maryi. Wszelkie nabożeństwa, odnoszące się do czci Maryi, rozwinęły się
u nas wcześniej i piękniej niż gdziekolwiek. Pieśń Bogarodzica była hymnem narodowym, najwspanialsze świątynie jak np. w Krakowie, Częstochowie, Gdańsku były pod wezwaniem Maryi wznoszone, a w życiu domowym i kościelnym, najulubieńsze i najokazalsze nabożeństwa do czci N. Maryi P. się odnosiły. Królowie, panowie i panie w Polsce, używali całego wpływu, aby rozszerzyć jak najwięcej cześć Najśw. Panny. Duchowieństwo poświęcało jej wymowę uczeni najpiękniejsze perły geniuszu swojego, a prosty i dobry ludek całe piękne i czyste serce swoje. Tę cześć wielką i serdeczną narodu dla N. Maryi P. opisałem wam, Bracia najmilsi, w niniejszej książeczce.
N. Marya P. za tyle dowodów czci i miłości, okazała się narodowi naszemu najhojniejszą w łaski Królową. Największe bowiem zwycięstwa, gdzie się ważyły losy Rzeczypospolitej, odniesione zostały cudownie za jej przyczyną. Stąd też naród polski czci Maryę szczególnie ulubionym tytułem: Królowa Polska, lub Królowa Korony polskiej. Temu nabożeństwu zawdzięcza ojczyzna nasza ten wielki przywilej nieba, że ma bardzo wielu Świętych, i że Polska tyle razy nazwaną została Matką Świętych. Bo istotnie pobojowiska na całej polskiej ziemi, gdzie walczono za wiarę z hasłem Jezus, Marya! przesiąkłe są krwią Męczenników, tak, iż Paweł V, papież, posłom polskim proszącym go o relikwie Świętych powiedział: Każda piędź ziemi waszej przesiąkłej krwią Męczenników, relikwią jest.

Historia Różańca Świętego wraz z cudami doznanymi za pomocą Różańca Św.

Historia Różańca Św. wraz z cudami doznanymi za pomocą Różańca Św.

Jak szatan wciąż szuka kogo by z nas pożarł i wziął do piekła—tak Matka Najśw. szuka—kogoby zbawiła i wprowadziła do nieba. Któż bardziej po Panu Jezusie ma większą opiekę nad naszem zbawieniem, od Matki Najświętszej?
Św. Bernard powiada a za nim wszyscy pobożni pisarze powtarzają, że Bóg łask swych udziela ludziom tylko przez Maryę. Stąd wniosek—że jeżeli chcemy mieć łaskę Bożą, musimy się modlić o nią do Matki Boskiej. Święci i pobożni pisarze jednozgodnie twierdzą, że nikt nie będzie zbawiony bez pośrednictwa Maryi, a kto się zbawi, to tylko dlatego, że go wspierała Matka Boska.

Pius XI – Encyklika ‚INGRAVESCENTIBUS MALIS’ (O Różańcu Św. N. Maryi Panny) [Rzym 1937]

PIUS XI

Encyklika ‚INGRAVESCENTIBUS MALIS’

jego Świątobliwości Ojca Świętego, Piusa XI, do czcigodnych braci Patriarchów, Prymasów, Arcybiskupów, Biskupów i innych Ordynariuszów pokój i jedność ze Stolicą Apostolską utrzymujących, O różańcu św. N. Maryi P.

CZCIGODNI BRACIA POZDROWIENIE I BŁOGOSŁAWIEŃSTWO APOSTOLSKIE

Wobec wzrastającej fali zła (Ingravescentibus malis), szerzącego się w naszych czasach, oświadczyliśmy niejednokrotnie, świeżo zaś w encyklice Divini Redemptoris¹, że jedynym na nie lekarstwem jest powrót do Chrystusa i świętych Jego przykazań. Bo On jeden „ma słowa żywota wiecznego”^2; nie może bowiem ani jednostka ani społeczeństwo – jeśli wzgardzą Jego majestatem i prawem Bożym – niczego utworzyć, co by zwolna w sposób wielce żałosny nie rozpadło się w gruzy.

Pius XI – Encyklika 'INGRAVESCENTIBUS MALIS' (O Różańcu Św. N. Maryi Panny) [Rzym 1937]

PIUS XI

Encyklika ‚INGRAVESCENTIBUS MALIS’

jego Świątobliwości Ojca Świętego, Piusa XI, do czcigodnych braci Patriarchów, Prymasów, Arcybiskupów, Biskupów i innych Ordynariuszów pokój i jedność ze Stolicą Apostolską utrzymujących, O różańcu św. N. Maryi P.

CZCIGODNI BRACIA POZDROWIENIE I BŁOGOSŁAWIEŃSTWO APOSTOLSKIE

Wobec wzrastającej fali zła (Ingravescentibus malis), szerzącego się w naszych czasach, oświadczyliśmy niejednokrotnie, świeżo zaś w encyklice Divini Redemptoris¹, że jedynym na nie lekarstwem jest powrót do Chrystusa i świętych Jego przykazań. Bo On jeden „ma słowa żywota wiecznego”^2; nie może bowiem ani jednostka ani społeczeństwo – jeśli wzgardzą Jego majestatem i prawem Bożym – niczego utworzyć, co by zwolna w sposób wielce żałosny nie rozpadło się w gruzy.

[PDF] Św. Alfons de Liguori – Uwielbienia Maryi [Kraków 1877]