Niepokalane Poczęcie NMP uczy jak brzydzić się grzechem

Prawdziwie jesteś Królową miłosierdzia, nie ma bowiem grzesznika tak zrozpaczonego, tak nędznego, któremu byś nie wyjednała miłosierdzia, skoro się podda Twoim rządom. Zaiste, gdy patrzę na Ciebie, o Pani, widzę tylko miłosierdzie, bo dla nędznych stałaś się Matką Bożą, dla nędznych zrodziłaś miłosierdzie. Zewsząd otaczasz nas miłosierdziem, o Pani, i zdajesz się troszczyć tylko o nędznych, ich za synów przyjęłaś, nad nimi rządy rozpostarłaś. Któżby więc do Ciebie przystąpić się lękał? Któż nie otrzyma tego, o co prosi? — Chyba ten, który za nędznego nie chce się uznać. (Św. Anzelm)

Grzech – śmierć duszy; gorszy od szatana

Jak dusza jest życiem ciała, tak Bóg jest życiem duszy; jak ciało umiera, skoro dusza je opuszcza, tak umiera dusza, gdy utraci Boga. Utrata Boga jest więc śmiercią duszy. (Św. Augustyn)

Ktokolwiek popadł w śmierć grzechu, może być nazwanym trupem; kto bowiem nie posiada żywego ducha sprawiedliwości, podobny jest do martwego i nikt nań nie zwraca uwagi. (Św. Leon Wielki)

Unikajmy grzechu, gorszego od szatana. Szatan bowiem nie może nas pozbawić nieba; owszem jest nam pożytecznym, jeśli będziemy pobożni i czujni; ale grzech wyklucza nas z nieba. Jest on dobrowolnym przymierzem z szatanem i umyślnem szaleństwem. (Św. Jan Złotousty.)