Jakie życie, taka śmierć; jaka śmierć, taka wieczność Katolickie Rekolekcje Adwentowe A.D. 2014. Nauka VIII

Jakie życie, taka śmierć; jaka śmierć, taka wieczność

Katolickie Rekolekcje Adwentowe A.D. 2014.

Nauka VIII

Życia i wiary połączyć z sobą nigdy nie umiemy lub raczej nie chcemy. Święty Augustyn twierdzi, że nasze uczucia co do śmierci powinny się zgadzać z uczuciem względem Boga. Powinniśmy i kochać i bać się Boga, powinniśmy i kochać i bać się śmierci. Ale bojaźń powinna z miłości wypływać. Powinniśmy się bać Boga, zważając na nieskończoną sprawiedliwość Jego; powinniśmy kochać Boga poznając nieskończoną dobroć i miłosierdzie Jego. Tak też powinniśmy i kochać i bać się tej śmierci. Widok i poznanie grzechów naszych powinno nam ją straszną czynić, ale ufność w dobroć i miłosierdzie Boskie, miłą i pożądaną. Śmierć jest straszna, jak każde bolesne rozłączenie. Śmierć jest błoga, jak każde radosne połączenie. Rozłącza nas z człowiekiem, a połącza nas z Bogiem; rozłącza nas z ziemią, a połącza nas z niebem. Śmierć jest straszną dla grzesznika, bo z nią się kończy szczęście jego, a rozpoczyna nędza wieczna; śmierć jest pożądaną dla sprawiedliwego, bo kończy cierpienie doczesne, a rozpoczyna życie chwały wiecznej. Bo sprawiedliwy, chociaż jest w szczęściu, zawsze nosi na dnie duszy swojej tęsknotę do Boga, którą tylko przez widzenie i posiadanie Boga zaspokoić może, a do tego widzenia i posiadania aby przyjść, przez śmierć przechodzić musi.

Niepokalane Poczęcie NMP uczy jak brzydzić się grzechem

Prawdziwie jesteś Królową miłosierdzia, nie ma bowiem grzesznika tak zrozpaczonego, tak nędznego, któremu byś nie wyjednała miłosierdzia, skoro się podda Twoim rządom. Zaiste, gdy patrzę na Ciebie, o Pani, widzę tylko miłosierdzie, bo dla nędznych stałaś się Matką Bożą, dla nędznych zrodziłaś miłosierdzie. Zewsząd otaczasz nas miłosierdziem, o Pani, i zdajesz się troszczyć tylko o nędznych, ich za synów przyjęłaś, nad nimi rządy rozpostarłaś. Któżby więc do Ciebie przystąpić się lękał? Któż nie otrzyma tego, o co prosi? — Chyba ten, który za nędznego nie chce się uznać. (Św. Anzelm)

Grzech – śmierć duszy; gorszy od szatana

Jak dusza jest życiem ciała, tak Bóg jest życiem duszy; jak ciało umiera, skoro dusza je opuszcza, tak umiera dusza, gdy utraci Boga. Utrata Boga jest więc śmiercią duszy. (Św. Augustyn)

Ktokolwiek popadł w śmierć grzechu, może być nazwanym trupem; kto bowiem nie posiada żywego ducha sprawiedliwości, podobny jest do martwego i nikt nań nie zwraca uwagi. (Św. Leon Wielki)

Unikajmy grzechu, gorszego od szatana. Szatan bowiem nie może nas pozbawić nieba; owszem jest nam pożytecznym, jeśli będziemy pobożni i czujni; ale grzech wyklucza nas z nieba. Jest on dobrowolnym przymierzem z szatanem i umyślnem szaleństwem. (Św. Jan Złotousty.)

Suche dni. Suche dni wrześniowe A. D. 2014

Encyklopedia Katolicka

Suche Dni

Dni Kwartałowe, czyli Suche-dni, Quator Tempora, Angariae, t. j .  post i modlitwy, osobne w każdej ze czterech pór roku, w zimie, na wiosnę, w jesieni i latem, a w każdej po trzy dni, tak, że w ciągu roku składa się dni 12, ile miesięcy, przez które się rok cały poświęca.