[DJVU] DENZINGER – Enchiridion symbolorum definitionum [Fryburg 1911]
Nauczamy zatem i wyjaśniamy, zgodnie ze świadectwami Ewangelii, że Chrystus Pan bezpośrednio i wprost przyrzekł oraz udzielił Św. Piotrowi Apostołowi prymatu jurysdykcji nad całym Kościołem Bożym. Tylko bowiem Szymonowi, któremu wcześniej powiedział: Ty będziesz zwan Cephas, gdy ten wyznał mówiąc: Tyś jest Chrystus syn Boga żywego, Pan rzekł w uroczystych słowach: Błogosławionyś jest Simonie Bariona: bo ciało i krew nie objawiła tobie, ale Ociec mój który jest w niebiesiech. A ja tobie powiadam, iżeś ty jest opoka: a na tej opoce zbuduję kościół mój: a bramy piekielne nie zwyciężą go. Tylko też Szymonowi Piotrowi udzielił Jezus po swym zmartwychwstaniu jurysdykcji najwyższego pasterza i zarządcy całej owczarni, mówiąc: Paś baranki moje; Paś owce moje. Tej, jakże jasnej nauce Pisma Świętego, zawsze w ten sposób przez Kościół rozumianej, otwarcie sprzeciwiają się fałszywe opinie tych, którzy odrzucając formę rządów ustanowioną przez Chrystusa w Jego Kościele, przewrotnie zaprzeczają, że tylko sam Piotr przed pozostałymi apostołami – czy to przed każdym z osobna, czy to przed wszystkimi razem – został przez Chrystusa wyposażony w prawdziwy i właściwy prymat jurysdykcyjny; albo opinie tych, którzy twierdzą, że ten prymat nie był powierzony bezpośrednio Św. Piotrowi, ale Kościołowi, a przez niego jemu jako słudze tegoż Kościoła.
Czytaj dalej [DJVU] DENZINGER – Enchiridion symbolorum definitionum [Fryburg 1911]