[PDF] St. Alphonsus Marie de Liguori – The Glories of Mary [Nowy Jork 1888]

The Holy Church justly honors the great Virgin Mary, and would have her honored by all men with the glorious title of queen, because she has been elevated to the dignity of mother of the King of kings. If the Son is king, says St. Athanasius, his mother must necessarily be considered and entitled queen. From the moment that Mary consented, adds St. Bernardine of Sienna, to become the mother of the Eternal Word, she merited the title of queen of the world and all creatures. If the flesh of Mary, says St. Arnold, abbot, was the flesh of Jesus, how can the mother be separated from the Son in his kingdom? Hence it follows that the regal glory must not only be considered as common to the mother and the Son, but even the same.

[PDF] St. Louis Marie Grignion de Montfort – A Treatise On The True Devotion To The BLESSED VIRGIN [Londyn 1863]

All our perfection consists in being con-formed, united, and consecrated to Jesus Christ ; and therefore the most perfect of all devotions is, without any doubt, that which the most perfectly conforms, unites, and consecrates us to Jesus Christ. Now, Mary being the most conformed of all creatures to Jesus Christ, it follows that, of all devotions, that which most consecrates and conforms the soul to our Lord is devotion to His holy Mother, and that the more a soul is consecrated to Mary, the more is it consecrated to Jesus. Hence it comes to pass, that the most perfect consecration to Jesus Christ is nothing else but a perfect and entire consecration of ourselves to the Blessed Virgin, and this is the devotion which I teach; or in other words, a perfect renewal of the vows and promises of holy Baptism.

[PDF] St. Alphonsus Marie de Liguori – Preparation for death [Boston 1854]

Time is a treasure which is found only in this life; it is not found in the next, either in hell or in heaven. In hell the damned exclaim with tears, O that an hour was given to us! They would pay any price for an hour of time, in which they might repair their ruin ; but this hour they shall never have. In heaven there is no wailing; but, were the saints capable of weeping, all their tears should arise from the thought of having lost the time in which they could have acquired greater glory, and from the conviction that this time shall never again be given to them. A deceased Benedictine nun appeared in glgry to a certain person, and said that she was perfectly happy ; but that, if she could desire any thing, it would be to return to life, and to
suffer pains and privations in order to merit an increase of glory. She added that, for the glory which corresponds to a single Ave Maria, she would be content to endure till the day of judgment the painful illness which caused her death.

[PDF] Rev. SALVANY – WHAT is LIBERALISM [St. Louis 1899]

Liberalism is a heresy in the doctrinal order, because heresy is the formal and obstinate denial of all Christian dogmas in general. It repudiates dogma altogether  and substitutes opinion, whether that opinion be doctrinal or the negation of doctrine.
Consequently it denies every doctrine in particular. If we were to examine in detail all the doctrines or dogmas which, within the range of Liberalism, have been denied, we would find every Christian dogma in one  way or the other rejected, from the dogma of the Incarnation to that of Infallibility.

[PDF] x. Antoniewicz – Kazania T. 2. Kazania o Matce Boskiej [Kraków 1906]

O, Maryjo! gdyś Ty się okazała, podówczas cały ród ludzki pogrążony był w morzu grzechów; noc straszna, noc piekielna, rozwidniona luną, spoczywała na tych bałwanach wrzącej namiętności! Tyś się nad tym morzem ukazała gwiazdą morską, a świat cię powitał!

[PDF] MODLITEWNIK Katolik w modlitwie czyli Książka do nabożeństwa oraz Śpiewnik kościelny na cały rok [Mikołów 1861]

MODLITWA z odpustem do Serca Jezusowego.

O mój najmilszy Jezu! jakże daleko posunąłeś  miłość Twoją, abyś mi się całkowicie oddał; przgotowałeś mi z Twego własnego ciał i najdroższej krwi Twojej Boską ucztę. Cóż Ciebie nakłoniło do tak nieograniczonej miłości? Zaprawdę nic innego, jak tylko dobroć Twego Serca. O czcigodne serce mego. Jezusa, które nieustannie Boską Twą miłość na nas wylewasz przyjm moją duszę w Twą świętą ranę, abym się w tej szkole miłości nauczył kochać mego Boga, który mi dał tak przedziwne dowody miłości swojej. Amen.
(Kto powyższą modlitwę codziennie nabożnie odmawia,
dostępuje za każdy dzień 100 dni odpustu.)

[PDF] Kard. Gasparri – Katechizm Katolicki [Warszawa 1941]

Katechzm w pierwszym znaczeniu jest czymś skończonym, idealnym i najdoskonalszym— jest arcydziełem; jest to bowiem nauka od Boga podana. W drugim znaczeniu jest to mniej lub więcej doskonałe mniej lub więcej udane podanie tejże nauki słuchaczom, za pomocą mowy. W znaczeniu trzecim jest streszczeniem tejże nauki na piśmie czy w druku. Katechizm więc w znaczenia drugim i trzecim jest owocem pracy człowieka, mniejszej lub większej wartości, o ile mniej lub więcej doskonale (co do prawowierności, gruntowności, formy i metody) naukę chrześcijańską w streszczeniu podaje.

[PDF] Codex Iuris Canonici [Rzym 1933]

PROFESSIO CATHOLICAE FIDEI

Ego N. firma fide credo et profiteor omnia et singula, quae continentur in symbolo Fidei, quo sancta Romana Ecclesia utitur, videlicet: Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei Unigenitum. Et ex Patre natum, ante omnia saecula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero. Genitum non factum, consubstantialem Patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines, et propter nostram salutem descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et Homo factus est.Crucifixus etiam pro nobis, sub Pontio Pilato: passus, et sepultus est. Et resurrexit tertia die, secundum Scripturas. Et ascendit in caelum: sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria iudicare vivos et mortuos: cuius regni non erit finis. Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul adoratur, et conglorificatur: qui locutus est per prophetas. Et Unam, Sanctam, Catholicam et Apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum Iiaptisma in remissionem peccatorum. Et exspecto resurrectionem mortuorum. Et vitam venturi saeculi. Amen.

202 herezje antysoboru watykańskiego 1962-1965

Herezja w księgach Nowego Testamentu uważana jest jako zło wielkie, rozrywające jedność wiary, sprzeczne z ideą jednej i prawdziwej nauki Chrystusa; — tak też zapatrywano się na herezję i za taką ją miano   przez  wszystkie  wieki trwania. Od wieku XII poczęto nazywać herezję kacerstwem (niemieckie Ketzerei), najprawdopodobniej od sł. kataros (czysty), tak bowiem nazywali siebie heretycy w odróżnieniu od katolików. Herezja przedmiotowo pojmowana, jest to nauka sprzeczna z nauką objawioną, podmiotowo rozpatrywana jest to błąd rozmyślny przeciwko wierze
objawionej u tego, który jest chrześcijaninem. Jeżeli ktoś głosi naukę sprzeczną z wiarą objawioną, lecz nie wie, że błądzi, taki człowiek nie jest heretykiem w ścisłym znaczeniu tego słowa, czyli formalnym heretykiem, lecz tylko materialnym, i   żadnym  karom podlegać nie może.